امام صادق(ع) می فرماید: ربح المؤمن على المؤمن ربا إلا أن یشتری بأکثر من مائة درهم فاربح علیه قوت یومک أو یشتریه للتجارة فاربحوا علیهم وارفقوا بهم .
سود گرفتن مؤمن از مؤمن به منزل? رباست مگر آن که بیش از صد درهم خرید کند، در این صورت به انداز? خرج یک روزت از او سود بگیر یا آن که جنس را از تو می خرد تا با آن تجارت کند در این صورت هم سود بگیر ولی با او مدارا کن.
بر مبنای این حدیث فقها گفته اند سود گرفتن از برادر ایمانی مکروه است و برای کاسب شایسته است به دریافت مقداری سود که در یک شبانه روز لازم دارد اکتفا کند. و پس از آن بدون سود بفروشد.
امام صادق(ع) می فرماید: إذا قال الرجل للرجل : هلم أحسن بیعک ، یحرم علیه الربح، هنگامی که کسی به کسی می گوید نزد من بیا با تو خوب معامله می کنم سود گرفتن از او حرام می شود.
علامه حلی بر مبنای این حدیث نوشته است که سود نگرفتن در این صورت مستحب است.
میسر می گوید به امام باقر ( علیه السلام ) گفتم: إن عامة من یأتینی إخوانی فحد لی من معاملتهم ما لا أجوزه إلى غیره ، همه کسانی که به من مراجعه می کنند برادران منند، در مورد معامله با ایشان معیاری به دست من بده که بر خلاف آن عمل نکنم. فرمود:" إن ولیت أخاک فحسن ، وإلا فبع بیع البصیر المداق " اگر قرار گذاشته ای که از او سود نگیری سود نگیر و اگر چنین قراری نداری، از او به همان اندازه سود بگیر که از یک مشتری خبره اهل چانه زنی می گیری.